تکنیک های استاندارد برای استفاده از مواد بازدارنده شعله در منسوجات چیست؟

استفاده از مواد بازدارنده شعله در منسوجات شامل تکنیک‌های مختلفی است که متناسب با نوع پارچه خاص، خواص مورد نظر و کاربردهای نهایی است. این تکنیک ها تضمین می کند که مواد شیمیایی بازدارنده شعله به طور موثر به الیاف می چسبند و مقاومت طولانی مدت در برابر آتش ایجاد می کنند. در اینجا برخی از روش های استاندارد مورد استفاده برای استفاده از مواد بازدارنده شعله در منسوجات آورده شده است:

1. بالشتک
پدینگ تکنیکی است که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد که در آن پارچه از یک محلول ضد شعله عبور داده می شود و سپس از طریق غلتک ها برای حذف مایع اضافی عبور داده می شود. این فرآیند معمولاً با خشک کردن و پخت دنبال می شود.
پارچه در یک حمام مقاوم در برابر شعله خیس می شود و بین غلتک ها فشرده می شود تا میزان جذب مواد شیمیایی را کنترل کند. کاربرد یکنواختی را ارائه می دهد که برای تولید در مقیاس بزرگ مناسب است. معمولاً برای منسوجات خانگی مانند پرده ها و اثاثه یا لوازم داخلی استفاده می شود.

2. پوشش
پوشش شامل اعمال یک ماده شیمیایی مقاوم در برابر شعله به شکل خمیر یا محلول به طور مستقیم بر روی سطح منسوجات است. بازدارنده شعله روی پارچه پخش می شود یا بر روی پارچه غلت می شود، سپس خشک می شود. یک مانع سطحی در برابر شعله ایجاد می کند، مناسب برای پارچه های ضخیم تر. اغلب برای منسوجات صنعتی و لباس های محافظ استفاده می شود.

3. سمپاشی
پاشش شامل استفاده از مواد بازدارنده شعله به شکل مه یا اسپری است که امکان درمان موضعی یا تمام سطح را فراهم می کند. پارچه در معرض غبار پاشیده شده از محلول ضد شعله قرار می گیرد. مناسب برای درمان اشکال و ساختارهای پیچیده، کاربرد آسان برای کنترل. استفاده می شود. برای نواحی خاص روی پارچه یا هنگام پردازش محصولات مونتاژ شده مانند چادرها یا فضای داخلی خودرو.

4. غوطه وری / غوطه وری
غوطه وری شامل غوطه ور شدن پارچه در محلول ضد اشتعال برای مدتی برای اطمینان از اشباع کامل است. پارچه در یک حمام ضد شعله غوطه ور می شود و سپس خشک می شود. نفوذ عمیق ضد شعله را به الیاف تضمین می کند. مناسب برای پارچه هایی که به شعله بالا نیاز دارند. کندی، مانند وسایل محافظ و ملافه.

5. فوم تکمیل
فوم فینیشینگ از یک حامل فوم برای اعمال بازدارنده های شعله به طور یکنواخت بر روی سطح پارچه استفاده می کند. مواد شیمیایی بازدارنده شعله در یک فوم مخلوط می شوند که روی پارچه اعمال می شود و سپس خشک و پخت می شود. از آب کمتری استفاده می کند، مناسب برای پارچه های سبک. و پارچه هایی که حداقل استفاده از مواد شیمیایی مورد نظر است.

6. فرسودگی
فرسودگی شامل درمان منسوجات در حمام است که در آن مواد بازدارنده شعله به تدریج توسط الیاف جذب می شود. پارچه در محلول بازدارنده شعله غوطه ور می شود، که سپس برای تسهیل جذب حرارت داده می شود. توزیع کامل و یکنواخت بازدارنده شعله را تضمین می کند. معمولاً برای الیاف طبیعی مانند پنبه و پشم.

7. پوشش پشتی
پوشش پشتی نوعی پوشش خاص است که در قسمت پشت پارچه ها اعمال می شود و اغلب برای منسوجات کامپوزیت استفاده می شود. بازدارنده شعله روی سطح پشتی معمولاً به شکل خمیری ضخیم اعمال می شود. یک مانع مقاوم در برابر شعله ایجاد می کند و ساختار را بهبود می بخشد. یکپارچگی پارچه. برای اثاثه یا لوازم داخلی و منسوجات سنگین استفاده می شود.

8. پیوند زدن
پیوند شامل اتصال شیمیایی مواد بازدارنده شعله به الیاف نساجی است. پارچه با مونومرهای بازدارنده شعله درمان می شود، که سپس روی الیاف پلیمریزه می شوند. مقاومت در برابر شعله بادوام و طولانی مدت را ارائه می دهد. برای پارچه های با کارایی بالا که نیاز به ضد شعله مداوم دارند استفاده می شود.

این تکنیک ها گزینه های متنوعی را برای اعمال ارائه می دهند بازدارنده های شعله نساجی ، هر کدام مزایا و کاربردهای مناسب خود را دارند. انتخاب روش بستگی به نوع منسوجات، سطح مورد نظر مقاومت در برابر شعله و الزامات خاص کاربرد نهایی دارد.